Componist van de dag: Francisco de Peñalosa
Eindelijk is het tijd om één van de hoofdfiguren uit Sevilla in het zonnetje te zetten. Componist Francisco de Peñalosa (ca. 1470-1528) behoort tot de eerste generatie Spaanse polyfonisten. Dat hij regelmatig op het programma verschijnt is mede te danken aan het feit dat er ontzettend veel van zijn werken overgeleverd zijn, meer dan van zijn tijdgenoten.
Peñalosa had dan ook een zeer bedrijvig leven. Hij werd geboren in de provincie Toledo. Meer weten we helaas niet over zijn jeugd: pas in 1498 duikt de naam van Peñalosa op in een document, bij zijn aanstelling aan de koninklijke kapel van Aragon bij koning Ferdinand II. Later werkte hij ook aan de pauselijke kapel in Rome, én als kapelmeester in Burgos. Maar uiteindelijk was het de kathedraal van Sevilla waar hij zich het meest en langst bevond.
Peñalosa was van alle markten thuis, voor die tijd in ieder geval. Hij schreef missen, meerdere zettingen van het Magnificat, motetten, en hymnes. Naast religieuze werken, zijn ook elf wereldlijke composities van hem bewaard gebleven.
Dat Josquin Desprez de grootste inspiratiebron voor Peñalosa was is te horen aan de zeer vergelijkbare stylistische keuzes. Jarenlang is zelfs beweerd dat het motet Sancta mater istud agas door Josquin geschreven was, in plaats van Peñalosa. Vandaag is dit een van de motetten die Cantica Symphonia speelt, afgewisseld met de mis Adieu mes amours. Aan dit laatste werk is nóg duidelijker te zien hoe erg Peñalosa Josquin waardeerde en als voorbeeld nam: hij baseerde het op het gelijknamige chanson van de Franco-Vlaamse meester.
