Hieronder kunt u terugblikken op het Festival Oude Muziek Utrecht in de afgelopen jaren. Heeft u vragen over een specifiek programma of over een festivaleditie die hier niet genoemd wordt? Neemt u dan contact met ons op via info@oudemuziek.nl of 030 232 9000 (ma-vr, 10-16).
Sevilla was het thema in 2024. Met de muziek van Morales, Guerrero en Peñalosa als kernrepertoire creëren we een zeldzame gelegenheid om een substantiële brok Spaanse polyfonie te horen. Met artist in residence Música Temprana van de Nederlands-Argentijnse Adrián Rodríguez van der Spoel duiken we in de Zuid-Amerikaanse mengbarok waarin volksmuziek en muziek van de veroveraar vaak gedwongen samenkomen. Midden-Oostenkenner Koert Debeuf betoogt dat de renaissance, die we beschouwen als het hoogtepunt van de westerse cultuur, in feite in Bagdad ontstond en via Al-Andalus het Europese continent veroverde.
Artists-in-residence waren Música Temprana en Cantoría.
Met het festivalthema Revival zoomen we in op oude muziek als erfgoed én als erfenis van de beweging die vanaf de negentiende eeuw de heropleving van historische repertoires, instrumenten en interpretatie ontketende. Het verleden kan mooi zijn, het kan ontsnapping bieden aan de sleur van alledag en het kan ons laten dromen. Het is ook een machtig propagandamiddel om ideologieën te legitimeren, of ze nu nostalgisch of progressief zijn. Daarom kijken we in deze festivaleditie door verschillende lenzen heen: om via het verleden de wereld van vandaag beter te begrijpen.
Artists-in-residence waren La Tempête & Simon-Pierre Bestion en Michael Hell.
Met het ogenschijnlijk frivole festivalthema Galanterie verkennen we de verfijning van de achttiende-eeuwse rococo. Deze ontstaat in Frankrijk en steekt heel Europa aan met een nieuw levensgevoel: licht en vrij. Het concept ‘galant’ is echter veel ouder. Het voert ons terug naar de middeleeuwse amour courtois en de ideale hoveling uit de renaissance. Dit nodigt uit tot een brede programmering waarin we aspecten als sociale codes en goede manieren samen met co-curator Rosi Braidotti cultuurhistorisch onderzoeken, vroeger en nu. Zo neemt dit festival, zoals steeds, een duik in het verleden om onszelf en de ander in de spiegel te zien en – wie weet – iets beter te begrijpen.
De Nederlandse Bachvereniging was artist-in-residence.
Dat muziek uit de renaissance en barok teruggrijpt naar de retorica uit de klassieke oudheid is bekend. Die verbondenheid vormt het centrale uitgangspunt voor de naoorlogse oudemuziekbeweging. Dit festival is gewijd aan retorische gebaren van welke soort dan ook: vocaal, instrumentaal, fysiek, muzikaal, gesproken en gezongen. De noten klinken daarbij niet om te behagen, maar om hun emotionele impact. En daarbij is wellicht maar één vraag van doorslaggevend belang: is de muzikale redevoering die we horen overtuigend of niet?
Eva Saladin en Ensemble Correspondances, onder leiding van Sébastien Daucé, waren artist-in-residence.
Het alternatieve Festival Oude Muziek 2020 was de intiemste editie in de geschiedenis van het festival. Het alternatieve online/offline programma met 160 concerten met publiek en 21 livestreams werd in korte tijd opgezet na annulering van het reguliere festival als gevolg van de coronamaatregelen. Anders dan het jaarlijkse festival speelde het programma zich behalve in thuisstad Utrecht ook in tien andere Nederlandse steden af.
De lekkerste keuken van Italië, de mooiste baai van Europa, een paradijselijke plek. Maar ook: chaos in het verkeer, vuilnisoorlogen en georganiseerde misdaad. Napels wordt wel eens met onzachte termen bejegend. Zelf beschrijven ze hun stad als oord van duizend tegenstellingen, en een prachtige vrouw met vuile voeten. Het minste wat van Napels kan worden gezegd, is dat het leven er hartstochtelijk wordt geleefd – in felle kleuren en met intense emoties.
Artists-in-residence waren Marco Mencoboni en Giulio Prandi.
Het ware statement van dit Festival en lag vervat in de focus op de onderbelichte 14de en de 15de eeuw, de periode van de vier Bourgondische hertogen. Hun kunstminnende hof vormt de bakermat van de Frans-Vlaamse polyfonie die Europawijd toonaangevend werd. Nu eens niet de grote namen van de 16de eeuw – Palestrina, Lassus en De Monte –, wel onbeminde 15de-eeuwers als Grenon, Tapissier en Vide.
Les richesses de Bourgogne: een programma dat buitengewoon bont was, en dat vastgeroeste conventies op de proef wilde stellen. Want dat hield ons, ook bij de 37ste editie, jong. À votre santé!
Björn Schmelzer was co-curator.
Het 36ste festival stond in teken van muziek van de reformaties. In 2017 was het precies 500 jaar geleden dat Luther zijn 95 stellingen over de aflaten aan de deuren van de slotkerk van Wittenberg – het universitaire prikbord in die dagen – spijkerde. De vliegensvlugge verspreiding van zijn boodschappen – via de drukkunst en later ook via muziek – zette een revolutionaire machine in beweging waarvan de actieradius veel verder reikt dan religie alleen. Met enige vertraging ontwikkelde zich een niet minder innovatieve tegenbeweging: de contrareformatie.
Lorenzo Ghielmi en Katharina Bäuml waren artist-in-residence.
Het 35ste festival stond in teken van La Serenissima. De Republiek Venetië, met haar open blik op de Levant, is altijd een broedplek geweest voor vernieuwende muziek. Die muziek vond vervolgens zijn weg over heel Europa. Zo vreemd is dit niet: in Venetië werd aan het begin van de zestiende eeuw de muziekdrukkunst ontwikkeld, waardoor muziek op veel grotere schaal verspreid kon worden. Venetië werd niet alleen een draaischijf voor handelswaar, maar ook voor muziek.
Gli Angeli Genève en Olga Pashchenko waren artist-in-residence.
Het 34e festival stond in teken van England, my England. De geliefde Engelse muziek werd nieuwsgierig tegen het licht gehouden met het accent op de renaissance en de vroege barok. Tijdens het festival werden reeksen rond Tudor-polyfonie (Sheppard, Taverner, Tye), Elizabethaanse virginalisten (Bull, Gibbons, Farnaby, Byrd) en zoete consortmuziek (Lawes, Jenkins en Tomkins) gepresenteerd. Henry Purcell speelde ook een belangrijke rol en er werd aandacht besteed aan Handels minder bekende tijdgenoten zoals Bononcini, Avison en Boyce onder het motto ‘Out of Handel’s shadow’. Artist-in-residence was Vox Luminis.
In 2014 stond het festival in teken van Habsburg. De onwaarschijnlijk machtige Habsburgers heersten van 1438 tot en met de Eerste Wereldoorlog ononderbroken over grote delen van Europa, met Wenen en Praag als centra van de Habsburgse macht en cultuur. De levendigheid van deze steden en de grandeur van de Habsburgers – geen hertogen, geen koningen maar keizers – lokte een bonte verzameling kunstenaars en musici uit Italië, Duitsland, Frankrijk, Bohemen, Hongarije en zelfs uit het vijandige Turkije.
Artists-in-residence waren Ars Antiqua Austria en Collegium 1704.
Utrecht stond in 2013 in teken van de 300ste verjaardag van de Vrede van Utrecht, het verdrag dat in 1713 een einde maakte aan eeuwenlange Europese conflicten. Het festival sloot zich hierbij aan en nam de muzikale context van de Vrede onder de loep. Het jaar 1713 was niet het onderwerp van het Festival, wel de achterliggende problematiek van eenheid in verscheidenheid. Vier componisten wezen daarbij de weg: Johannes Ciconia, Orlandus Lassus, Johann Jakob Froberger en Georg Muffat. Allen Europa-reizigers, die tevens symbool staan voor de vele andere reislustige muzikanten die een fascinerend web weven van migrerende muziekstijlen en zo de Europese kaart transformeren. Artist-in-residence was het Huelgas Ensemble onder leiding van Paul van Nevel.
Geen resultaten gevonden.