Vox Luminis
“Alsof het hun op het lijf is geschreven,” jubelde de pers over The Fairy Queen à la Vox. Henry Purcell gebruikte voor zijn baanbrekende semi-opera een tekst van die andere Engelse hoogheid, William Shakespeare. Het resultaat - een sprookje waarin niets is wat het lijkt - wordt in de enscenering van Isaline Claeys bevolkt door schaduwpoppen. Scenografe Emilie Lauwers en videograaf Mário Melo Costa maken de betovering van dit barokke hoogtepunt compleet.
Programma
-
Henry Purcell
The Fairy-Queen (1692)
libretto: anoniem, naar William Shakespeares A Midsummer Night's DreamProgramma onder voorbehoud
1659-1695
Musici
- Viola Blache, Erika Tandiono, Carine Tinney, Zsuzsi Tóth, Stefanie True, Caroline Weynants sopraan
- Helene Erben, Jan Kullmann, Vojtěch Semerád, Korneel van Neste alt
- Olivier Berten, Hugo Hymas, Jacob Lawrence, Kieran White tenor
- Marcus Farnsworth, Sebastian Myrus, Lóránt Najbauer bas
- Simon Robson verteller
- Tuomo Suni, Antina Hugosson, Jacek Kurzydlo viool I
- Cynthia Freivogel, Birgit Goris, Jorlen Vega viool II
- Johannes Frisch, Annemarie Kosten Dür, Wendy Ruymen altviool
- Ronan Kernoa, Edouard Catalan, Octavie Dostaler-Lalonde basviool
- Benoît Vanden Bemden violone
- Jasu Moiso, Gustav Friedrichson, Armin Köbler hobo
- Anaïs Ramage fagot, blokfluit
- Rudolf Lörinc, Moritz Görg trompet
- Marianna Soroka percussie
- Anthony Romaniuk klavecimbel, orgel
- Justin Glaie, Simon Linné theorbe, gitaar, luit
- Lionel Meunier bas, blokfluit, artistieke leiding