Noem het gerust een gala, dit avondje opera. Een: met William Christie en Les Arts Florissants staat er oudemuziekroyalty op de bühne. Twee: de nu al legendarische eminenties brengen de sterren van de toekomst mee – elf jonge zangers die timmeren aan de weg naar de top in Christie’s opera-academie Le Jardin des Voix. Drie: de muziek van Purcell, de Orpheus Brittanicus die zowat in zijn eentje het plaatje van de Engelse barok inkleurde.
The Fairy Queen is misschien wel Purcells meest geliefde werk en meteen ook een ode aan William Shakespeare. Zijn A Midsummer Night’s Dream krijgt hier een eeuw na dato een barok jasje aangemeten. Kracht, raffinement, melancholie en humor: dit juweeltje heeft nog niets aan betovering ingeboet.